Kita sambung kisah kita pergi sungai ye mak...., mak basuh kain, dubur Iman dimasuk lintah...bila mak tak boleh tarik keluar lintah tu, mak terus dukung Iman balik rumah mintak tolong orang kampung...Sian mak, terpekik terlolong sana sini panggil orang...Iman tak berapa ingatlah sape yg datang, lagi pun Iman tak kenal sangat...tapi masing2 cuba tolong...Ada yg masukkan air sabun, ada yang bubuh air abu dapur...teruk Iman, tak henti2 nangis. Pastu ada sorang bawak sepit janggut baru boleh keluar...tq you mak, you're always there when I need you...luv you mak😍😍😍.
Ha ada satu lagi kisah...Kita berdua jugak. Masa tu Iman dah bersar sikit dah 10 tahun. Mak ingat lagi kisah Iman pengsan kena sengat tebuan...Lucu tapi cemas kan mak.
Satu hari tu kita berdua pergi cari rebung kt tepi sungai seberang sawah...Iman seronok mana2 pergi mak mesti ajak Iman...adik beradik lain mak tak ajak...ye tak ye...Iman sorang je yg ada...adik Awo kecik lagi, B Ngah Dzulkifly pandai belajar kt Kolej MCKK...dia tu dari darjah 1 tak duduk dengan kita, asik sekolah K Lumpur kemudian MCKK. Bang Lang Baharuddin pun pandai dia sekolah FMC di Port Dickson, Akak Zubaidah jugak pandai dia sekolah Malay Girls College di Damansara...Iman sorang tak pandai kan mak...Iman sorang sekolah kampung....tapi Iman sekolah kampung Iman tak kisah, Iman lagi suka boleh duduk dengan mak, hari2 dapat peluk mak...Kan mak.
Mak nak tau....Iman sekolah kampung tapi Iman tetap berjaya dalam hidup tau...ingat tak, Iman darjah satu sekolah Bongek, hari2 bonceng motor abah jenis Triumph 500 tu...best mak. Lepas tu darjah Dua abah tukar jadi guru besar Sekolah Jimah Port Dickson...Kita semua pindah sana. Tempat tu paling tak best kan mak...dahlah jauh, tersorok duduk dalam hutan, jalan teruk kereta pun tak boleh masuk...lagi pulak takde kawan...Iman takde kawan, mak pun takde kawan....Sian mak duduk sorang2 je tiap hari. Nasib baik abah kerja Jimah satu tahun je, lepas tu kita balik duduk kampung, Iman Sekolah Penajis.
Lepas darjah 4 Iman masuk sekolah Inggeris di URES...oh ye lupa nak cakap. Iman Masa sekolah Melayu Iman pandai, tiap kali periksa mesti dapat nombor 1, tak pernah dapat nombor 2. Tapi bila masuk sekolah Inggeris Iman kalah sikit dengan kawan...apa pun mesti top 5 jugaklah.
Masa mak meninggal tahun 1960 Iman sekolah Ures lah, Masa tu Iman 12 tahun. Kemudian abah tukarkan Iman pergi sekolah TBS Tampin...sebab abah kata Ures tu kurang baik, kebanyakan murid adalah Melayu...nanti Iman tak pandai cakap Inggeris. Tu sebab abah hantar Iman sekolah Tampin, murid sana ramai bangsa asing, nanti Iman pandai cakap Inggeris...
Betul mak...abah tu bijak, berpandangan jauh. Sebab Iman sekolah Tampin lah Iman lebih maju. Mak nak tau...Iman tamat sekolah, Iman melanjutkan pelajaran ke ITM, kemudian Iman masuk Polis jadi pegawai, pencen pun kira ok jugaklah, berpangkat jugaklah...terima kasih Iman ucap kepada mak kerana didik Iman dengan baik masa kecil hingga Iman menjadi seorang berjaya bila besar, dihormati, disegani, dan disukai oleh orang2 sekeliling Iman...ini semua berkat asuhan mak...tq sekali lagi...luv you mak...muuuuahh😍😍😍
Alfatihah buat emak ku sayang yang meninggal dunia pada 26 Jan 1960 pada usia 38 tahun.
Nukilan Zahriman Alias
0 ulasan:
Catat Ulasan